- 19 juni 2020-

 

De afgelopen dagen had ik een gesprek met dochter over leren, CONCENTRATIE en hoe lastig het is om dit vast te houden. Met een TOETSWEEK op komst, veel toetsen om te leren, werkstukken om af te ronden, een boek wat gelezen moet worden is het lastig om je FOCUS te houden.

Een week eerder waren we al aan de slag gegaan met het maken van een PLANNING. Best een klus want iedere keer leek er wel een project, toets, huiswerkopdracht in haar hoofd op te komen die óók nog ingepland moest worden. Door aan de slag te gaan met een planning, leek het wel of alles wat ze voor die tijd zorgvuldig, bewust of onbewust, genegeerd had ineens naar boven kwam.

En zo werd het langzaam zichtbaar als een soort IJSBERG. Het topje kon ze wel zien, daar ging ze dan ook wel mee aan de slag maar wat daar onder lag, de rest van de berg probeerde ze HARDNEKKIG TE VERGETEN. En net als een bal die je onder water drukt kwam dit af en toe naar boven; een soort paniek, het niet meer overzien, zich uitend in de ene keer boosheid, chagrijnig zijn of huilen.

Nu we uiteindelijk een planning hadden gemaakt bleek het voor haar lastig om zich daar aan te houden. En dat gaf haar ook weer een ROTGEVOEL over zichzelf. Want die planning was er niet voor niets toch?

In het gesprek wat volgde probeerde ik haar duidelijk te maken dat ook ik gebruik maak van een planning én dat ik me er ook niet altijd strikt aan hou. Soms gebeuren er dingen op een dag die voorrang hebben, eerder moeten gebeuren, prioriteit hebben. Soms loopt een dag niet zoals je had verwacht en moet je je PLAN AANPASSEN Maar daar zit hem wel de crux.

Een planning geeft je het overzicht en de stimulatie om dingen te doen op een dag. Maar als je je er niet aan kunt houden geeft het ook een mooi overzicht van waar je niet aan toe kwam. Belangrijk op dat moment is ook dat je ACTIE onderneemt en EVALUEERT.

• Hoe komt het dat ik me niet aan mijn planning gehouden heb en wat kan ik daar aan doen om het de volgende keer te voorkomen?
• Wat heb ik niet gedaan van mijn planning en hoe belangrijk is het dat ik dat nu, vandaag of morgen wel op ga pakken. Stel opnieuw je PRIORITEITEN.
• Wat heb ik wel kunnen doen? En waar kan ik TROTS op zijn voor wat ik WÉL GEDAAN heb vandaag.

Voor mijn dochter was het duidelijk dat het bij haar vooral om afleiding ging. AFLEIDING van buitenaf maar ook van binnenuit.

De afleiding van BUITENAF kwam vooral uit haar TELEFOON. Berichtjes die binnen kwamen, even iets opzoeken en dan afgeleid raken door de appjes, popups, filmpjes. Zij stelde het zelf vast en voelde zich daar diep ongelukkig over. Waarom lukt het nu niet om mijn aandacht vast te houden?

Maar dat is niet alleen voor haar moeilijk, een opgroeiende tiener, ook voor volwassen is dat lastig. Hoe vaak kijk je niet op je telefoon als er een geluidje uitkomt? Hoe vaak surf je niet op internet en beland je op sites waar je helemaal niet naar op zoek was? Hoe vaak ben je niet nutteloos op Facebook aan het scrollen? Ook voor ons is loskomen van afleiding en je volledig kunnen concentreren best een uitdaging.

Voor nu gaan we onderzoeken welke apps op welke manier stil gezet kunnen worden en de mogelijkheid onderzoeken om te kijken of het werkt de telefoon in een andere ruimte neer te leggen.

Welke tips heb jij om afleiding te voorkomen? Voor jezelf of voor je zoon/dochter. Welke regels gelden er bij jullie thuis?