Interview met MultiDonna Conny Marree
Wat wilde je vroeger worden?
Ik wilde altijd juf worden. Ik kan me herinneren dat ik vroeger boven op mijn bureau zat en ‘lesgaf’ aan mijn knuffels/poppen. Mijn eerste baantjes waren ook als oppas. In mijn tienerjaren (toen de keus gemaakt moest worden) had ik echter geen idee welke kant ik op wilde. Van hostess in het toerisme tot Japankunde, volgens mij schommelde het alle kanten op. Maar economie vond ik ook best interessant (vooral het boekhouden). Uiteindelijk heb ik in 6 VWO een beroepskeuzetest gedaan. Op advies van de uitslag van deze test heb ik na de middelbare school een soort ’tussenjaar’ gedaan waarbij je in 1 jaar een economisch diploma kon halen. Ik maakte soms weleens een grapje voor mijzelf; als ik er zelf niet uitkwam kon ik altijd nog beroepskeuze-adviseur worden.
Wat voor opleiding(en) of studie(s) heb je gedaan en doe je daar nu nog iets mee?
Uiteindelijk heb ik gekozen voor Sociale Wetenschappen richting Pedagogiek. In het 1e jaar ben ik nog geswitcht naar Psychologie waar ik uiteindelijk de richting Personeel en Arbeid heb gekozen. Ik heb na mijn studie 1,5 jaar als Personeelsadviseur gewerkt in een ziekenhuis. Daarna was het op; burnout. Achter gezien een combinatie van een niet-ontdekte glutenallergie en het HSP-er zijn. De inhoud van mijn studie ben ik wel altijd blijven gebruiken. Mijn man heeft ook een eigen bedrijf. In zijn startfase (hij heeft het bedrijf overgenomen van zijn vader) heb ik de functiebeschrijvingen geschreven. Ook nu nog gebruikt hij mij als klankbord als het gaat om het personeel.
Wat maakt Multipotentials volgens jou krachtig?
Ik moet zeggen dat ik het (nog) niet zo kan zien als krachtig. Het is best lastig als je overal (of in veel dingen) interesse hebt. Je bent nooit uitgeleerd, iedere impuls roept weer een reactie op om er meer over te willen weten. Het is nooit ‘af’. Bij mij zijn dat vaak boeken of trainingen. Vaak is op het moment dat het boek binnen is, of de training start, een gedeelte van mijn interesse al weer weggezakt. Niet omdat ik het niet meer interessant vind maar vooral omdat ik of ergens anders enthousiast over ben of mijn kennis ergens anders vandaan gehaald heb.
Waarom ben je een eigen bedrijf begonnen?
In eerste instantie ben ik ZZP-er geworden omdat ik wilde meewerken aan een project waar het zelfstandig ondernemerschap vereist was. Voorheen was ik in loondienst. In 2010 wilde ik graag gaan werken als examinator praktijkexamens voor gastouders. Na afloop van dit traject besloot ik gastouder te worden, waarvoor het ook weer handig was zelfstandig ondernemer te zijn. Na 7 jaar wilde ik graag wat meer uitdaging en ben ik de opleiding tot kindercoach gaan volgen. Tijdens deze periode merkte ik dat mijn dochter niet goed uit de verf kwam op school en dat ze thuis vaak heel moe was. Dat ze hooggevoelig was wist ik al (net als haar moeder trouwens) maar er was nog iets waar ik de vinger niet op kon leggen. Ik las veel over beelddenken en het leren leren en ben daar trainingen over gaan volgen. Ik ontdekte dat veel kinderen qua leerstijl niet aansluiten bij het huidige schoolsysteem, dat ze daardoor niet hun talent kunnen laten zien en min of meer onzichtbaar worden. En dat herkende ik heel erg van mijzelf van vroeger.
Wat voor een combinaties maak jij in jouw bedrijf met je opleiding(en), interesses en passies?
Op dit moment bied ik online en offline coaching aan hooggevoelige middelbare scholieren, geef ik AccesBars behandelingen, werk ik als gastouder en denk ik mee in een landelijk project ter bevordering van de kwaliteit van de gastouders. Het is mooi om te merken dat ik zo langzamerhand een rode draad kan ontdekken en dat al mijn interesses samen komen. De rode draad ben ik zelf en de verbanden die ik zie tussen de verschillende dingen die ik doe. Zo ondersteun ik hooggevoelige kinderen met mijn programma’s maar is het ook mogelijk een AccesBars behandeling bij te boeken. Als gastouder gebruik ik mijn coachvaardigheden in het contact met de kinderen. En mijn ervaring als gastouder gebruik ik weer als denktank in het landelijke project omtrent kwaliteitsbevordering van gastouders. Moeders die bij mij komen voor een AccesBars behandeling kan ik weer tips meegeven voor de omgang met hun (vaak ook hooggevoelige) kinderen. Zo grijpt alles in elkaar terwijl het ogenschijnlijk een los aanbod is.
Werk je het liefst aan meerdere projecten tegelijk of liever na elkaar?
Ik werk het liefst aan projecten/dingen naast elkaar. Zo ben ik op maandag en dinsdag werkzaam als gastouder, op de overige dagen werk ik als schoolcoach (vooral de middagen). In de ochtend geef ik AccesBars behandelingen aan volwassenen én werk ik mee aan een landelijk project ter bevordering van de kwaliteit van gastouders (denktank-functie).
Wat is de grootste uitdaging als MultiDonna in je bedrijf en/of in je leven?
Zonder twijfel; het behouden van balans en energie. Wanneer je met nieuwe dingen bezig bent moet je nog ervaren hoeveel energie dat kost en hoeveel energie je dat oplevert. En als het even iets rustiger is dan kan ik zo weer iets nieuws oppakken. Om een paar weken daarna weer de behoefte te hebben om te minderen….Maar al doende leer ik.
Door te proberen mijzelf niet uit het oog te verliezen, tussendoor op te laden of wat ‘aan te keutelen’ krijg ik de energie weer terug. Je successen vieren is ook iets wat ik nog mag leren; vaak ga ik direct weer door met het volgende.
Wat is je grootste inzicht geweest toen je ‘ontdekte’ dat je een echte MultiDonna bent?
Mmm….geen idee eigenlijk. Misschien het feit dat ik dat ben? Voor anderen is het bijzonder om met zoveel dingen tegelijk bezig te zijn. Voor mij is het mijn brandstof en, naast dat het soms zorgt voor onbalans en het opnieuw zoeken naar evenwicht, ook mijn bron van energie. Kortom; het voelt voor mij eigenlijk heel normaal.
Hoe ga je om met verveling in je dagelijkse leven en in je bedrijf?
Die heb ik volgens mij niet, er is op het moment genoeg afwisseling. Maar in het verleden pakte ik dan meestal een (schriftelijke) studie op. Als gastouder in mijn eigen huis heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt om te stoppen zonder dat ik wist wat ik dan zou gaan doen. Ik voelde aan alles dat als ik nog langer door zou werken (ondanks dat ik mijn gastkinderen heel lief vond en alles goed geregeld was) ik ziek zou worden. Er moest dus iets gebeuren. Heb me toen via boeken en een trainingsdagen verdiept in wat ik nog meer zou willen doen. Achteraf kan ik zeggen dat dat een goede beslissing was. Maar op dat moment was het best even lastig; stoppen met iets waar eigenlijk niet iets mis mee was. Kinderen waren blij, ouders tevreden en een stabiel inkomen. Maar ik merkte aan mijzelf dat ik het niet meer met hetzelfde enthousiasme als in het begin deed. En ik vond (ik denk niet dat ouders en kinderen dat zo beleefden) dat de kwaliteit van de gastouderopvang daar onder leed. En als ik iets niet wil is het onderdoen in kwaliteit. Staan voor wat je doet en het beste ‘leveren’ van wat je op dat moment kunt. Dat ging niet meer en dat is voor mijzelf niet goed maar ook niet voor ouders en zeker niet voor de kinderen. Dit realiseren, en daarna handelen, is best een confrontatie met mijzelf geweest.
Hoe ga je om met routine?
Aan de ene kant vind ik routine heerlijk, structuur is mijn ‘middle name’ zeg maar. Aan de andere kant vind ik het verschrikkelijk. Maar dan vooral als de structuur mij opgelegd wordt, niet als ik hem zelf bedenk.
Wat doet het met je als iemand zegt dat je móet focussen op één ding of kiezen voor een niche?
Ow, als iemand mij vertelt wat ik moet doen dan word ik al helemaal kriegel. Ook al weet ik dat deze persoon gelijk heeft dan nog heb ik de neiging precies de andere kant op te gaan. Is dat ook een MultiDonna eigenschap of is dat gewoon eigenwijs?
Nee, kiezen voor iets dat ga ik niet doen. Ik ervaar nu juist zoveel vrijheid omdat ik mijn eigen pad mag volgen. Dat ik de dingen waarvan ik zie dat ze nodig zijn in de wereld ook mag aanbieden. Maar kiezen voor iets is iets anders dan je focussen. Ik heb namelijk gemerkt dat een stukje focus op een product of aanbod je meer rust geeft. Je weet welke klanten je kunt aanspreken, je weet welke opleidingen je kunt gaan volgen, je weet meer wat nodig is om je bedrijf onder de aandacht te brengen. Voor het jaar 2020 wil ik me focussen op de online-coaching van middelbare scholieren en op mijn persoonlijke ontwikkeling; dit jaar ga ik starten met de Reiki-Therapeut Opleiding.
Hoe ga je om met de continue stroom aan ideeën?
Het ligt eraan welke ideeën je bedoelt. Gaat het om promotie-acties voor je aanbod, of opleidingen die aansluiten bij mijn interesses, dan kan/kon ik daar redelijk impulsief in zijn. Daar mag ik nog meer mijn weg in gaan vinden. Meer structuur in gaan aanbrengen.
Ook mijn social media wil ik graag meer gaan inplannen. Tegelijkertijd houd ik ook wel van spontane acties. Ik krijg op het moment veel mensen in de praktijk die de AccesBars behandeling willen ervaren. Ieder van hen heeft weer een ander verhaal; de docent bjivoorbeeld die ervaart dat het in haar team niet goed loopt of de mantelzorger die samen met anderen de zorg op zich neemt voor een familielid. Hoe mooi is het dan om ook hen kennis te laten maken met AccesBars en ze zo een stukje ontspanning te kunnen bieden. Dan wil ik daar weer een actie voor bedenken. Hoe bereik ik deze mensen, hoe laat ik ze kennis maken met AccesBars en die ontspanning die ze zo nodig hebben….
Als het gaat om de inhoud van mijn aanbod; daar denk ik juist goed over na. Wat heeft dit mijn klant te bieden. Past het bij mijn doelgroep, waar zit de overlap met wat ik al aanbied en wat is nieuw. Welke toevoeging heeft dit? Ideeën hierover schrijf ik meestal op in mijn telefoon om ze dan na een tijdje uit te voeren. Dat vind ik ook het mooie van ZZP-er zijn; je kunt op jouw moment dingen in de wereld zetten waarvan je ziet dat het nodig is.
Hoe ga je om met een omgeving die jou niet altijd begrijpt?
De afgelopen periode heb ik uit mijn omgeving wel gehoord dat men niet meer zo goed wist wat ik nu deed qua werk. Ik heb toen een bericht op Facebook gepost met een overzicht van al mijn activiteiten en ben van plan om mijn website wat meer te stroomlijnen zodat alles overzichtelijker wordt. Sommige activiteiten (zoals het gastouder zijn en het meewerken aan dat landelijk project) benoem ik ook niet meer direct in een gesprek. Dit doe ik niet bewust maar vaak denk ik er niet aan om het te benoemen. Wanneer ik met een ouder over de leerproblemen bij haar zoon/dochter praat vertel ik niet vaak dat ik naast schoolcoach ook als gastouder werk. Niet omdat de ouder dat niet mag weten maar omdat het niet aansluit bij het verhaal van de ouder. Wanneer ik uit het verhaal opmaak dat het wel eens om een hooggevoelig kind zou kunnen gaan vertel ik soms wel iets over de AccesBars.
Hoe maak je keuzes en waar baseer je deze op? Of pak je elk idee op dat langs komt?
Ik probeer steeds meer om prioriteiten te stellen. Maar ook dat is een leerproces. Er zijn vaak veel ideeën die langs komen en waar ik het liefst direct mee aan de slag zou gaan. Zoals dit interview. Superleuk idee en daar wil ik dan na het lezen van de oproep direct mee aan de slag. Terwijl dat niet direct nú hoeft. Maar ik weet ook dat als ik geen actie onderneem het in mijn hoofd blijft zitten. Het opschrijven op briefjes helpt dan om het uit mijn hoofd te krijgen en het even iets langer te ‘parkeren’.
Hoe zorg je voor een goede work-life balance?
Dat is dus de grootste uitdaging. Maar wat ik de afgelopen periode wel geleerd heb is om wat meer op mijn gevoel af te gaan; heb ik in het weekend zin om nog iets aan werk te doen dan doe ik dat. Wil ik tussen de middag even een deel van een serie zien dan probeer ik mijzelf dat ook toe te staan. Juist die momentjes voor jezelf zorgen ervoor dat je opgeladen blijft.
Wat doe je het op het gebied van persoonlijke ontwikkeling?
Persoonlijke ontwikkeling is heel belangrijk, zeker voor een coach. Het zit verweven in alles wat ik doe; wanneer ik een coachgesprek heb vraag ik mijzelf daarna af hoe het is gegaan, wat het resultaat is en hoe ik het de volgende keer anders aan zou kunnen pakken. Volg ik een webinar dan luister en schrijf ik actief mee en ga met de actiepunten aan de slag. Daarnaast heb ik ieder jaar een persoonlijk jaardoel. In het jaar 2019 schreef ik op dat ik graag aan mijn gezondheid wilde werken; dat is gelukt. Ik ben inmiddels 15 kg afgevallen en thuis hebben we een ander, bewuster voedingspatroon. Voor 2020 wil ik mij graag richten op mijn intuïtieve ontwikkeling. Ik ga starten met een Reiki-Therapeuten opleiding en mij verder verdiepen in het werken met energie.
Wat betekent succes voor jou?
Succes is een combinatie van jezelf kunnen ontwikkelen en daar ook je boterham mee kunnen verdienen. Laatst omschreef iemand het zo mooi: ‘Werken is een persoonlijk ontwikkelingstraject verpakt in een businessmodel’. En ja, zo zou het moeten zijn voor mij.
Hoe stel je prioriteiten in je werk?
Dat is een mooie vraag. Vanuit mijzelf kan ik razendsnel een overzicht van prioriteiten maken in mijn hoofd. Die schrijf ik dan op een briefje voor die dag en voer ik dan die dag uit. Maar soms word ik dan ook afgeleid door mail, berichtjes of andere dagelijkse dingen. Mijn doel voor 2020 is om een langere termijnplanning te gaan maken zodat ook daar meer structuur in gaat komen. Vanuit één van de programma’s die ik aanbied hebben we een gezamenlijke besloten Facebook groep waarin je onder andere je doelen voor die week kunt delen. Dat is al een stap in de goede richting.
Hoe belangrijk is plannen voor jou? En hoe ver plan je vooruit?
Voor nog geen 3 jaar geleden was het mijn overlevingsstrategie. Het liefst wilde ik nu al weten hoe alles over 2 weken zou gaan. Inmiddels kan ik dat wat loslaten en meer mee met de energie van de dag. Een aanrader, want dat zorgt voor een stuk meer ontspanning in mijn werk. Tegelijkertijd is het hebben van een langere termijn planning voor je bedrijf wel heel handig. Maar dat is een andere manier van omgaan met plannen. Omdat ik op dit moment het overzicht in mijn hoofd heb zitten werk ik voornamelijk met een week- en dagplanning. Voor 2020 ben ik nu gestart met het maken van een jaarplanning om vanuit daar verder te plannen. Benieuwd hoe dat bevalt komend jaar.
Als ik aan je vraag: waar sta je over 5 jaar? Wat doet dat dan met je?
Ik vind de termijn van 5 jaar best lang, zeker omdat ik de afgelopen 2 jaar heb ervaren dat in een korte tijd er enorm veel ontwikkeling mogelijk is. Nog geen 2,5 jaar geleden stopte ik als gastouder en had ik geen idee welke kant het op zou gaan. Inmiddels heb ik een coachpraktijk staan inclusief aanbod en website, een aantal mooie trajecten mogen afsluiten, opleidingen mogen doen en afronden en nog veel meer….
Over 5 jaar hebben mijn dochters hun eindexamen al lang achter de rug en zijn ze gestart met een vervolgopleiding. Wonen ze misschien wel op kamers. Mijn man en ik hebben dan altijd de droom gehad om langere tijd met de camper rond te kunnen trekken. Dat is dan ook mijn droombeeld. Een aantal weken weg kunnen, met camper of misschien langere tijd in een huis verblijven in het buitenland maar toch kunnen doorwerken. Daar is het online-programma wat ik nu aanbied heel geschikt voor. En de camper? Die hebben we al aangeschaft en gebruiken we nu voor gezinsvakanties.
Wat is het beste en wat is het slechtste advies dat je ooit hebt gekregen?
Beste advies: als je een focus of een doel hebt dan weet je ook welke richting je op kunt. Het maakt het makkelijker om te kiezen welke opleiding je wilt volgen, welk product je aanbiedt op welk moment. Het maken van keuzes uit het vele aanbod wordt dan een stukje makkelijker.
En de 2e tip: neem je plek in. We zijn als moeder zo snel geneigd om onszelf op de laatste plaats te zetten. De heersende cultuur, de opvoeding….Van alles kan daar de oorzaak van zijn. Eerst het gezin en dan jij. In sommige situaties lukt het me nu aardig, in andere situaties denk ik later, dat had wel anders gekund. En er zijn ook momenten dat ik blij ben dat ik er wel voor ze was.
Slechtste advies: misschien moet je er maar mee stoppen of het gewoon niet meer doen (als het even lastig werd of mijn energie werd minder).
Waar ben je het meest trots op?
Dat ik destijds naar mijn gevoel geluisterd heb om meer verdieping te zoeken (de periode na het gastouder zijn). Dat ik de beslissing heb durven nemen om te stoppen met iets dat goed liep maar niet meer goed voelde. En dat ik bij het terug kijken zie wat enorm veel werk ik verzet heb de afgelopen 2,5 jaar. Van niet weten welke richting ik op wil tot het creëren van een aanbod dat past bij een missie die ik wil delen (het zichtbaar maken van de hoog gevoelige meisjes in een klas zodat zij vol zelfvertrouwen ook hun kwaliteiten in de wereld kunnen zetten) en alles wat daar als ondernemer bij komt kijken.
Waar moet je volgens jou als multipotential en multipassionate op letten als je een eigen bedrijf start?
Onderschat het ondernemerschap niet, het is een vak apart.
Luister, kijk naar anderen maar kies zélf wat bij jou past. Ook al zeggen anderen dat dat niet de juiste weg is. Wees dus lekker eigenwijs. Heeft de ander toch gelijk? Dan heb jij een belangrijke les geleerd. Heeft de ander geen gelijk? Dan heb jij je eigen pad gemaakt.
Welk boek heeft je het meest geïnspireerd als MultiDonna?
Mijn laatst gelezen boeken zijn AccesBars gerelateerd: ‘Money isn’t the problem, you are’ en ‘Being You, Changing te World’ beide van Dain Heer (één van de oprichters van AccesBars).
Mooie inzichten ook bij het boek ‘F*ck die onzekerheid’ van Vredeli Stadelmaier over de onzekerheid die veel vrouwen nog hebben wanneer het op werk aankomt.
Verder trek ik iedere week een kaartje uit de set ‘Orakel van de Eenhoorns’. Dat geeft dan richting aan de week en zet me vaak in de actiestand.
Wat is je favoriete quote en waarom?
Op het moment vind ik dit een hele mooie: ‘Werken is een persoonlijk ontwikkelingstraject verpakt in een businessmodel’. Deze quote neem ik graag 2020 in.
Wat is je ultieme tip voor andere MultiDonnas?
Blijf in contact met je gevoel zodat je goed kunt aanvoelen wat bij jou past op dit moment en wat niet. Het is soms even zoeken en goed jezelf observeren om het verschil aan te voelen tussen licht en zwaar (althans bij mij) maar door te blijven oefenen leer je jezelf steeds beter kennen.
-
I love routine until I am bored.
-
Then I love excitement until I am overwhelmed.
-
Then I love routine again
Dionne Hendriks (MultiDonnas):
'Als Business- en internationaal gecertificeerd Transformatie coach help ik je graag met het bouwen van een dynamisch leven en een carrière rondom al je passies en interesses'.