Een kijkje in de praktijk
-28 november 2018 -
We gingen aan de tafel zitten; ik voorbereid voor het komende uur. Samen oefenen met rekenen, de tafels, op verschillende manieren aansluitend bij het denken in beelden. Om tussendoor te toetsen hoe het ging op school, of ze verder nog ergens moeite mee had, of ze nog last had van de geluiden om haar heen, hoe het ging met haar concentratie….
Maar terwijl ze aan tafel ging zitten zag ik wat aan haar. Een hele andere energie. Minder energie, veel minder energie. Niet zoals ze anders hier bij me zat. Ze was ook ziek geweest begreep ik. Maar toch, dat was al een paar dagen geleden. Ook na het bijpraten, wat eten en wat drinken bleef haar energie laag.
Ik benoemde dit naar haar toe; “ik heb het gevoel dat je geen zin hebt in rekensommen vandaag. Klopt dat?” Een knik. “Oké, waar heb je wel zin in dan vandaag?” Een schouderophalen. “Je lijkt zo moe, weet je wat er met je aan de hand is?” Weer een schouderophalen. Ik ging in mijn hoofd na of er iets bijzonders gebeurd was dit weekend met haar. Niet dat moeder mij verteld had dat zoveel invloed kon hebben op haarzelf. Ja, ze waren naar de Sinterklaasintocht geweest. Wacht eens even; Sinterklaasintocht!
Ik vroeg het aan haar “was het soms in de klas vandaag misschien extra druk, drukker dan anders? Was er meer onrust, nog meer geluiden dan normaal?” Zou het zo kunnen zijn dat de klas vandaag iets drukker was, omdat Sinterklaas intocht is geweest? Heel veel kinderen vinden dat spannend en worden dan drukker. Misschien niet zichtbaar drukker maar omdat jij veel aanvoelt kan het wel zijn dat je deze drukte in jezelf voelt’’. Ik voel dat het klopt maar zie ook een lichte bevestiging mijn kant op.
Ook mijn hoofd moet even schakelen. Geen rekenen dus vandaag. Ik voel hier te veel weerstand bij haar en buiten dat; als er geen energie voor is heeft het oefenen geen zin. Het blijft dan toch niet hangen.
Om weer terug bij jezelf te komen kan tekenen soms fijn zijn. “Zou je het fijn vinden om te tekenen? Dan ga ik ondertussen voorlezen uit het boekje. Een boekje over een meisje dat ook ADD heeft”. Ze geeft aan dat ze dit een goed idee vindt door een knikje en een kleine glimlach.
Terwijl ik voorlees gaat ze tekenen. En zo ontstaat tijdens het tekenen en voorlezen een gesprek. Wat zijn de voor-en nadelen van ADD hebben. Herken je dingen of zijn ze bij jou heel anders?
Aan het einde van het uur is haar energie weer voor een groot gedeelte terug. Het tekenen, het rustig in je lijf komen en even uit het hoofd heeft haar goed gedaan. De volgende keer gaan we wel weer verder met rekenen……